Nowa ustawa Prawo wodne weszła w życie 1 stycznia 2018 roku. Jedną ze zmian wprowadzonych od tego dnia jest obowiązek ustalenia stref ochronnych ujęć wody, które bądą strefami ochrony bezpośredniej i będą obowiązywać dla ujęć, które przed zmianą ustawy nie miały wydzielonych tychże stref. Kolejnym obowiązkiem będzie również przeprowadzenie analiz ryzyka.
Zmiany w ustalaniu stref ochronnych ujęć wody
Większa uwaga zwrócona w stronę ochrony środowiska wymusiła zmiany w prawie, które obejmują również ochronę wód pitnych. Określone wymagania ujęte są w na przykład planach zagospodarowania wodami, jak również w warunkach korzystania z wód zlewni. Jeżeli chodzi o lokalne działania w tej dziedzinie to właśnie ochrona ujęć wód jest sprawą oczywistą. Strefy ujęć wód dzielą się na strefy ochrony bezpośredniej i strefy ochrony pośredniej. Dotychczas strefy ochrony wód były ustanowione w art. 79 Prawo wodne z dnia 30 maja 1962 roku. Kolejne zmiany miały miejsce dnia 18 lipca 2001 roku ,kiedy weszła w życie nowa ustawa. Powodowała ona dużo nieścisłości, gdyż zmieniono tryb i formę ustanawiania stref ochonnych. W takiej sytuacji postanowiono ujednolicić stan prawny związany z tą tematyką. Dnia 5 stycznia 2011 roku nastąpiła nowelizacja ustawy Prawo wodne, dzięki której wszystkie strefy ochronne ujęć wody powstałe przed dniem 1 stycznia 2002 roku wygasły z mocy prawa dnia 31 grudnia 2012 roku.
Przez powyższe zmiany, które nie były korzystne wprowadziły haos w Prawie wodnym, wiele stref ochrony ujęć wody wygasło. Nastąpiło przerwanie stref ochronnych, ponieważ zarządcy systemów zbiorowego zaopatrzenia w wodę nie zgłosiło ponownego ustanowienia powyższych stref. Dlatego też powyższa ustawa z dnia 1 stycznia 2018 roku miała na celu zadbanie o ochronę wód pitnych.